Eldeki tarihi belgelerde, Türklerin çok eski zamanlardan beri müzikle ilgilendikleri bilinmektedir. Bu süreç içerisinde birçok farklı çalgı icat edilmiş ve kullanılmıştır. Eski Türk çalgıları, tarih boyunca Türk kültüründe önemli bir yere sahip olmuştur ve günümüze kadar kullanılmaya devam etmektedir.
• Göktürk Dönemi Çalgıları: Göktürk dönemi çalgıları arasında "Köshkör", "Dombra" ve "Kopuz" gibi çalgılar yer almaktadır. Bu çalgılar, daha sonraki dönemlerde geliştirilerek kullanılmaya devam etmiştir.
• İslamiyet Öncesi Çalgılar: İslamiyet öncesi döneme ait çalgılar arasında "Saz", "Kaval" ve "Ney" gibi çalgılar yer almaktadır. Bu dönemdeki çalgılar, daha çok dini ve askeri törenlerde kullanılmıştır.
• İslamiyet Sonrası Çalgılar: İslamiyet'in yayılmasıyla birlikte Türk müziği, İslam kültürüyle birleşerek yeni bir boyut kazanmıştır. Bu dönemdeki çalgılar arasında "Kanun", "Ud" ve "Tanbur" gibi çalgılar yer almaktadır.
Bu çalgılar, Türk müziğinin en önemli çalgıları arasındadır. Bu çalgılar, Türk müziğinin gelişiminde büyük bir rol oynamıştır. Bu çalgılar, günümüzde de kullanılmakta ve Türk müziğinin vazgeçilmez bir parçası olmaya devam etmektedir. Eski Türk çalgıları, Türk kültürünün zenginliğini ve müzikal mirasını yansıtmaktadır.
Eski Türk çalgıları, Türk müziğinin köklü tarihinde yer alan ve günümüze kadar gelen önemli bir miras niteliğinde olan çeşitli enstrümanlardan oluşmaktadır. Bu çalgıların özellikleri şu şekildedir:
• Doğal Malzemeler: Genellikle doğal malzemelerden üretilirler. Örneğin, bağlama, ud, kemençe gibi telli çalgılar ağaçtan yapılırken, ney, zurna, kaval gibi üflemeli çalgılar genellikle kamıştan yapılır.
• El İşçiliği: Kenellikle el işçiliği ile üretilir. Bu da çalgıların üretim sürecini daha uzun ve zahmetli hale getirir. Ancak, el işçiliği ile üretilen çalgılar, kalitesi ve özellikleri bakımından daha üstündür.
• Çeşitlilik: Geniş bir çeşitliliğe sahiptir. Türk müziği, çok sesli yapısı ve makam sistemi nedeniyle farklı sesler ve tonlar üreten çeşitli çalgıların kullanımını gerektirir.
• Uzun Ömürlülük: Eski Türk çalgıları, kaliteli malzemeler kullanılarak ve el işçiliği ile üretildikleri için uzun ömürlüdürler. Bu da onların değerini artırır ve zamanla daha kıymetli hale gelmelerini sağlar.
• Kendine Özgü Sesler: Kendine özgü ve tanıdık sesler üretirler. Her çalgının kendine has bir tonu ve karakteri vardır. Bu özellikleri sayesinde, Türk müziği için çok önemli bir yer tutarlar.
Eski Türk çalgıları, Türk müziğinin köklü geçmişinde önemli bir yere sahiptirler. Kendilerine özgü özellikleri ve sesleriyle müzikseverlerin ilgisini çeken bu çalgılar, günümüzde de kullanılmaya devam etmektedirler.
Eski Türk çalgıları, tarih boyunca çeşitli amaçlar için kullanılmıştır. Özellikle Türk kültüründe, müziğin sadece bir eğlence unsuru olmadığı, aynı zamanda dini ve askeri törenlerde de önemli bir rolü olduğu bilinir. Bu nedenle, eski Türk çalgıları da farklı kullanım alanlarına sahiptir.
Örneğin, kopuz gibi çalgılar genellikle ozanlar tarafından şiirlerini eşliğinde çalınır ve Türk halk müziğinde önemli bir yere sahiptir. Tambur, bağlama, ney ve kemençe gibi çalgılar ise genellikle klasik Türk müziği eserlerinde kullanılır ve dinleyicileri etkileyen melodiler yaratmak için kullanılır.
Ayrıca, davul ve zurna gibi çalgılar, askeri törenlerde, düğünlerde ve bayramlarda kullanılır ve insanları dansa ve coşkuya teşvik eder. Mehter takımı da eski Türk çalgılarının kullanım alanlarından biridir ve Osmanlı İmparatorluğu'nda askeri müzik için önemli bir role sahipti.
Eski Türk çalgılarının kullanım alanlarına baktığımızda, bu çalgıların Türk kültürü ve tarihindeki önemli yerini görebiliriz. Hem dini hem de dünyevi amaçlar için kullanılan bu çalgılar, Türk müziğinin zenginliğini ve çeşitliliğini yansıtır.
